!! నిన్ను కోల్పోయిన శోకంలో !!

ఎంతటి మేధ
ఎంతటి ఆశయం
ఎంతటి కరుణ
నీ మనసుదెంతటి శక్తి
ఆకాశంలోకి అలా విసిరేసుకున్నావేం రోహిత్?
నీదైన ఒక రోదసినే నిర్మించుకోగల వాడివి
ఈ నికృష్ట ప్రపంచాన్ని చూసి జడిసావేం రోహిత్?

మరణంలో సుఖంగా ఉంటానన్నావు
మరి, ఇన్ని గుండెల శోకానికి జవాబేది?
నీ మరణాన్ని జీర్ణించుకోలేక కీర్తించనూ లేక
మధనపడే మనసులకు శాంతి ఏది?

నాకు తెలుసు
నీ లేఖలోని అక్షరాలు క్షణికావేశంలోనివి కావని
అనాదిగా ఆత్మనలిగినప్పుడల్లా ఒక్కోటిగా పుట్టుకొచ్చినవనీ!
నాకు తెలుసు
ఆ ఉరితాడులోని పోగులన్నీ పిరికితనంలో తయారవలేదని
విషవర్ణసంస్కృతిలో వేలయేళ్లుగా పేనబడినవనీ!
అయినా, నువ్వే చెప్పు.. మరణం పరిష్కారమా?

నిన్నుపొందిన కాంతితో
నక్షత్రాలు విర్రవీగుతుండొచ్చుగాక
ఒక్కసారి ఇటుచూడు..
నిన్ను కోల్పోయిన శోకంలో
వేల ఉక్కుపిడికిళ్లు ఒక్కటవుతున్నాయి
నువ్వు శరణన్న మరణం ఇంకొకరికి వరం కాకూడదని..
తిరిగి రాగలవా?