Friday, October 4, 2013

ఇపుడింకోపాఠం

జీవితం ఎంత గొప్పదో కదా అనిపిస్తోంది.. ఎంతగానో ఇష్టమైన ఒక విషయం నుంచి దృష్టి మరల్చడం ఎంత కష్టమో అర్థమవుతోంది..
ఆశ అసంతృప్తికి అసలు కారణం అని ఎంత తెలిసినా ఇస్టమైనవాళ్ళ నుంచి ఏదో ఆశిస్తాం. అక్కడే మనకోసం ఒక పాఠం సిద్ధంగా ఉంటుంది. తెలుసుకోలేం.
 మనుషులుగానీ, వస్తువులుగానీ మరేవిషయమైనా గానీ మన దగ్గర ఉన్నప్పుడు నిఝంగా వాటివిలువ తెలియదు. ఆత్మాభిమానానికీ, అహంకారానికీ మధ్య ఉన్న చిన్న రేఖను గుర్తించకుండా ఏదో చేసేస్తాం.తిరిగి అతుక్కోలేనంతగా మనస్సును విరిచేస్తాం. మాటలనే తూటాలను విచక్షణ లేకుండా పేలుస్తాం.
మనం చేసిన తప్పు తెలుసుకొని పశ్చాత్తాపపడేలోపు జరగాల్సిందంతా జరిగిపోయుంటుంది. మళ్ళీ ఒక పాఠం.
చేసిన తప్పు తెలుసుకొని తిరిగివెళ్తామా, సరిగ్గా అదేసమయంలో ఒక నిరాదరణ ఎదురవుతుంది. మధ్యన ఏర్పడిన ఒక గోడ మాత్రం స్పష్టంగా కనపడుతుంది.మనం కోల్పోయిందేమిటో స్పష్టంగా అర్థమవుతుంది...    అప్పుడు కలిగే బాధను వర్ణించడం మాటల్లో చేతకాదు.
కానీ నేస్తం, మొదటే చెప్పినట్లు జీవితం చాలాగొప్పది. అది నేర్పించే ప్రతిపాఠం నేర్చుకోవాల్సిందే. మళ్ళీ ఇంకో పరీక్షకు సిద్ధం కావాల్సిందే.

4 comments:

Anonymous said...

nijame friend.

నవీన్ కుమార్ said...

అవును కదా.... ధన్యవాదములు!

Unknown said...

kya bath hai naveen

నవీన్ కుమార్ said...

Thanks Madhu :)