!! 31 - రాత్రి !!

రేగినధూళి అంతా
సద్దుమణిగిపోతోంది

బిగ్గరగా వినిపించిన అరుణగానం
కిరణాలు కుచించుకుపోయి
మంద్రస్థాయిలో మూల్గుతోంది

స్వేచ్ఛను నర్తించిన పక్షులన్నీ
గూళ్లలో వెచ్చగా ఒదుగుతున్నాయి

నేనైతే
అంధకారాన్ని ప్రేమించలేను

చిందిన ఆకుపచ్చని నెత్తుటితోనే
దీపాన్ని వెలిగించుకుంటాను
ఒక్క చీకటిరాత్రినైనా వెలివేసి
వెలుగులకు ఎదురేగుతాను

నవీన్ కుమార్!! 31.10.16

!! నా ఉగాది !!

నిద్రలేస్తూనే చురచురమంటూ
పన్లోకొస్తున్న సూర్యుడు

రాత్రి తనలోకి ఒంపిన తడిని
అయిష్టంగా రాల్చేసుకుంటున్న గాలి

ఒంపుల రాదారీ
వంకల చిర్నవ్వూ
లేచివుళ్ల చీరలో మెరుస్తూ పల్లె

ఒంటిమిట్ట
మిట్టకింద మలుపులో దోస్త్‌గాడి ఇల్లు
రాతిగోడల్లోపల నిలువెత్తు వెన్నముద్దలు తిరుగాడే ఇల్లు

ఇంకా,
మొదటిసారి మట్టివాసన వేస్తున్న కాఫీ.

ఇదీ నా ఉగాది.

!! నిరీక్షణ !!

ఏం తప్పు చేసిందో ఆకాశం
చందమామ వెళ్లిపోయింది

నిజం తెలిసిన నక్షత్రాలు
మిణుకుమనడం తప్ప ఏమీ చేయలేవు

మేఘాలకూ నిద్రరానట్టుంది..
ఊరికే అలా గాలికి తిరుగుతున్నాయి

ఎవరైనా జోలపాడితే బాగుణ్ణు

!! ప్రేమసందేశం !!

సరే,
జరిగిందేదో జరిగిపోయింది

పొడుస్తున్న పొద్దులోంచి
కొంచెం కాంతి పొంది
విచ్చుకునే మొగ్గలోంచి
కొన్ని రంగుల్ని రాసుకుని
వీలైతే, ఆ పసివాడి బుగ్గల్లోంచి
కాస్త పసరు పూసుకొని
సాగిపొమ్మని చెప్పు
నీ హృదయానికి...

ఓ ప్రేమికుడా
నీ అడుగుల నేపథ్యసంగీతం
ప్రపంచగాయాల్ని మాన్పగలదు